Küçük çocuğu olan Bodrumlu anneler Muzipo’nun kapısını her gün müthiş enerjisi ve kocaman gülümsemesi ile açan Dilek’i çok iyi tanıyor. Tanımayanlara; bir tür kişisel gelişim semineri tadındaki söyleşiyi sonuna kadar okumalarını tavsiye ediyorum.
Kızımız olunca İstanbul’da yaşamakla ilgili bazı şeyleri sorgulamaya başladık. Neticede; onu İstanbul’da, o kaosta büyütmek istemediğimize karar verdik. Ne zaman geldin buralara?
2014 Mart ayında taşındık.
Hayaldi gerçek mi oldu?
Tam anlamıyla! Çok da hızlı gelişti süreç. Eşim Emrah’la bizim gerçekten hayalimizdi Bodrum’a taşınmak ama emekliliği bekleriz diyorduk. İkimiz de turizm kökenliyiz. Emeklilikte bir butik otel işletiriz Bodrum’da falan filan derken, Elif doğdu. Kızımız olunca İstanbul’da yaşamakla ilgili bazı şeyleri sorgulamaya başladık. Emrah seyahatlerinden dolayı Elif’i görememeye başladı. Neticede; onu İstanbul’da, o kaosta büyütmek istemediğimize karar verdik. Bir akşam karı koca meyhaneye gitmiştik. Oradaki 3 saatin sonunda Bodrum’a yerleşmeye karar verdik. Kasım ayıydı. Aralık sonu Emrah istifa etti. Ocak, şubat aylarında ev baktık. Mart’ta da taşındık.
Işık hızıyla…
Aynen. Bizim genelde hayatımız öyle geçiyor. İzmir’den İstanbul’a taşınmamız da çok hızlıydı.
Dur dur, İzmir nereden çıktı?
Ben Marmarisliyim, İzmir’de büyüdüm. Emrah İzmirli. Üniversiteyi orada okuduk, senelerce orada çalıştık, orada evlendik. 2009 yılında Emrah’a İstanbul’dan iş teklifi geldi ve 1 günde taşınma kararı aldık.
Bardakçı’da oturuyorsunuz, biliyorum. Neden orayı tercih ettiniz?
Biz buraya gelirken henüz ne iş yapacağımızı bilmiyorduk. Emrah içki sektöründe çalışıyordu o dönem. Ben otelcilik yapmıştım ama burada ne yapacağımız tam olarak netleşmemişti. Kafamızda küçük bir kafe, pizzacı, belki bar açarız gibi şeyler vardı. O yüzden merkeze yakın olmak istedik. İşi o taraflarda kurarız diye düşünerek. Sonra tesadüfen benim Bodrum’da yaşayan çocukluk arkadaşım yan evlerinin boş olduğunu söyledi. Bir anda; bahçeli, tam istediğimiz gibi bir evimiz oldu!
Peki, Muzipo Kids Bodrum’u hayata geçirmeye nasıl karar verdiniz?
Kozak Yaylası’nda bir arkadaşımızın dağ evi var. Muzipo’nun sahiplerinin kardeşi de arkadaşımız. Orada buluştuğumuz bir akşam onlar bahsetti ve incelememizi önerdiler bize. Baktık ve yine çok kısa bir süre içinde bu işin içine girmeye karar verdik. Aslında benim ortaokul ve lisedeki hayalim bir anaokulu açmaktı. Sonradan unutmuştum onu. Daha da önemlisi kızımız Elif’le birlikte çalışabileceğimiz bir iş düşünüyorduk. Vardiyalı çalışmak istemiyorduk, birbirimize zaman ayırmak istiyorduk. Kızımızın büyüdüğünü görmek istiyorduk açıkçası anne baba olarak. Muzipo’yla karşılaşınca tüm bunları hep beraber yapabileceğimizi farkettik ve kolları sıvadık.
Bu tabii işin romantik boyutu. Bir de ticari kısmı var. Potansiyel gördünüz demek?
Elbette. 2-3 hafta çok ciddi fizibilite yaptık tüm Bodrum’da. Öncelikle çocukla alakalı her yeri gezdik. Kreşler, anaokulları, atölye düzenleyen yerler… Bir sürü insanla konuştuk. Uygun olduğuna karar verdik ve başladık.
Özellikle küçük çocuklu anneler için ilaç oldu bence.
Aslında bizim kendi ihtiyacımızdan da doğdu burası. Ben 4 yaş öncesi kreşe vermek istemiyordum Elif’i. Yardımcım da olmadı hiç, başkasına emanet etmeyi düşünmedim. Ama 1-2 saat de kendime ayırmak istiyordum. Şimdi ayıramıyorum, o ayrı!
Çocuklar Muzipo’da neler yapıyor, biraz anlatır mısın?
18 aylıktan 12 yaşına kadar çocuklar bize farklı gün ve saatlerde gelebiliyor. Çok kısaca; çocukları hareket ettiriyoruz. Kurduğumuz parkurlarla çocukların denge ve esneklik becerilerini geliştirmeyi hedefliyoruz. Oyun gruplarıyla da bunu destekliyoruz. Büyük yaş grupları sadece hareket eğitimine geliyorlar. Çocukların bol bol eğlendikleri bir kulüp diyebiliriz. Aynı zamanda doğumgünleri yapıyoruz. Farklı workshoplar ve annelere seminerler oluyor. Ben biraz da annelerin sosyalleştiği bir yer olsun istedim. Bahçeli, havuzlu, kış bahçesi olan bir mekan seçerken de hep aklımda o vardı. Çocuk 1-2 saat arkadaşlarıyla eğlenirken anne de sosyalleşebilsin. Öyle de oluyor; kahve içiyoruz, bol bol sohbet ediyoruz burada.
Evet, çok da güzel oluyor. Bence bu tip bir anne&çocuk kulübü bir eksiklikti Bodrum’da ve Muzipo’yla tamamlandı. Sence buraların nesi eksik, nesi fazla?
Nesi fazladan başlayayım: Bir kere çok doğal. Trafik yok. Zaman bize kalıyor. 6-7 ay denize girebilmek büyük lüks. Benim çocukluğum Marmaris’te geçti. Mandalina ağaçlarına tırmanırdım. Kızımın da buna yakın bir çocukluk geçirmesini istiyorum. Marmarisli olmama rağmen oraya taşınmayı düşünmedim mesela çünkü orada kışın sosyal bir hayat yok. Burada hem çocuklar hem de büyükler için bir sürü etkinlik var. Tiyatrolar, konserler… Bu büyük avantaj.
Hiç mi eksiğimiz yok yani?
Bana arkadaşlarım fazla Pollyanna’sın diyorlar ama gerçekten ben çok mutluyum. İstediğim işi yapıyorum. Çok çalışıyorum ve çok yoruluyorum ama eşim ve kızımla birlikteyim. Bundan büyük keyif alıyorum. Tek eksisi çok hızlı ve fazla gelişiyor. 5 sene sonra İstanbul’da yaşadığım şeyleri burada yaşayabilme ihtimalim olduğunu bilmek can sıkıcı. Yapacak birşey yok, zamanla göreceğiz.
Önümüzdeki 5-10 yıl burada, Bodrum’da mı olursun sence?
Heralde merkezimiz burası olur ama başka kültürleri keşfetme hayalimiz var bizim. Dünyayı merak ediyoruz.
Nereleri mesela?
Bir gün Afrika, diğer gün İspanya, İtalya, bazen Amerika… Bir yerden bağımsız yaşayınca daha mutlu olunacağına inanıyorum. Ne kadar çok eşyan varsa o kadar çok bağımlısın. Benim Bodrum’a gelme konusunda kafamda etki yaratan kitaplardan biri de “Daha Sade Bir Hayat”tı. O kitaptan sonra evimdeki eşyaları bile düzenledim ve biraz kafamı boşaltmaya çalıştım. Burada da bağımlılıkları mininuma indirmeye çalışıyorum. Mesela 2 ay İspanya’ya gidip, orada yaşayıp, belki garsonluk yapmak olabilir, olmalı! Hayat, bir yerde 50 sene yaşayacak kadar uzun değil.
Bodrum’da müdavimi olduğunuz yerler, mekanlar var mı?
Marina’daki park. Evimize çok yakın olduğu için, çalışmadığımız dönemde hemen her gün gittiğimiz yerdi. Klasik çocuklu aile sosyalleşmesi! Onun dışında özel bir mekan söyleyemeyeceğim, deniz kenarı olan her yeri seviyorum, seviyoruz.
Dilek güzel bir söyleşi oldu, teşekkür ederim. Son olarak bize iletişim bilgilerini verir misin?
Ben teşekkür ederim. Tabii ki; Muzipo’nun web sitesi ve sosyal medya sayfalarımızdan bize ulaşabilirler. Ayrıca “Bodrumda Çocuklu Hayat” diye bir grubumuz var Facebook’ta. Anneleri bekleriz.